Column #21 Miron en het Gulden Vlies

Lieve lezers, de afgelopen maanden was ik op een queeste. Het zal jullie waarschijnlijk niet opgevallen zijn, want de queeste speelde zich voornamelijk af in mijn hoofd. En waarschijnlijk weten de meesten van jullie al dat ik moeite heb om te communiceren wat er in mijn hoofd afspeelt (de dokter zegt dat ik het niet als een symptoom, maar als een gift moet bekijken). Net zoals Jason 3000 duizend jaar geleden, was ik op zoek naar het Gulden Vlies (referentie voor de untermenschen die geen gymnasium gedaan hebben). Ik bezat namelijk al een tijdje een gewone burger fleecetrui, maar om een echt professionele klimmer te worden had ik natuurlijk een veel duurdere fleecetrui nodig.

Gedurende de afgelopen maanden had ik deze queeste altijd in mijn achterhoofd. Vele fleece truien zijn gepast in winkels in meerdere landen, maar geen enkel model deed mijn goddelijke lichaam recht. Ik had het eigenlijk al opgegeven, de perfecte technische fleecetrui was een mythe. Zeker in deze donkere tijden, waarin er niks anders beklommen wordt dan escalatieladder (de Verenigde Staten zitten momenteel in trede 9) van quarantaine maatregelen, kan ik me moeilijk motiveren voor deze queeste.

Zo zat ik vorige week ook in mijn lege kantoor. Het was donderdagmiddag, en ik had voor die dag het professionele internet wel gezien. Om klokslag vijf uur wisselde ik van de Google account van mijn werk naar mijn prive account. In een vlaag van verstandsverbijstering opende ik mijn kalender, om te kijken of er wellicht nog sociale evenementen waren die ik over het hoofd had gezien. Tot mijn verbazing was er inderdaad een evenement in mijn kalender. Het bleek een herinnering voor de NKBV-kortingsdag van de NKBV te zijn.

Dit wakkerde weer een voorzichtig vlammetje aan in de duister eenzaamheid van mijn ziel. Ik herinnerde me weer waarom ik ooit een klimmer was geworden. Die ene hobby die ons allemaal verbind. Het zinloos consumeren van nieuwe spullen! Op slag was ik weer helemaal wakker. Via via had ik de beschikking gekregen op medewerkers korting, die ik boven op de NKBV korting kon stapelen tot een indrukwekkende 36%. Op het moment dat ik de Bever-website opende, wist ik dat ik iets moest kopen. De vraag was alleen nog maar wat. De keuze was snel gemaakt toen mijn oog viel op deze beauty:

De Patagonia R1 full-zip hoody. De koning onder de fleecetruien. Bekend van het aanstekelijke marketing liedje van Sean Villanueva:

Ik wist het zeker, de reden waarom ik nog steeds geen professionele klimmer en Alpinist ben, is het ontbreken van deze fleecetrui. Kijk maar, alle coole klimmers dragen er eentje, en ik nog niet. Het enige wat mij uit deze depressieve periode kon redden was de kortstondige endorfine boost van het uitpakken van een stukje nieuw materiaal, gevolgd door maanden van schuldgevoel terwijl je door je eindeloze stapel aan klimspullen op zoek bent naar een schone onderbroek.

Normaal gesproken is deze fleecetrui te koop voor het luttele bedrag van 160 euro. Dat gaat zelf voor mij wel erg ver. Ik bezit geen enkel kledingstuk dat duurder is dan 100 euro. (Tenzij je touwen als kledingstuk meerekent.) Maar met mijn 36% korting kwam het totaalbedrag uit op maar 102 euro, wat natuurlijk een totaal normale prijs is voor een fleecetrui. Dan maakt het ook niet uit dat hij alleen nog in het zwart beschikbaar is, niet echt mijn favoriete kleur. En hij was alleen nog in maat L, wat net iets te klein voor me is. Maar dat maakt niet uit. Ik zou een dief zijn van mijn eigen portomonee als ik deze aanbieding aan me voorbij zou laten gaan.

Toen mijn Patagucci deze week eindelijk binnen kwam, was ik door het dolle heen. Hij leek enigszins te passen en niet zo lelijk te zijn als ik dacht (Heb jij een mening over hoe mooi deze trui mijn staat? Stuur me een emailtje!) Ik was zo verheugd, dat ik besloot een review te schrijven over dit geweldige product, om op die manier mijn geluk met jullie te delen. Dus hier is, na een onnodig lange inleiding, mijn allereerste Matcolumn-review:

Urban gebruik

Ik heb de afgelopen twee dagen deze fleece trui in de meest extreme omstandigheden getest. Ik kon er uiteraard niet in sportklimmen, en een tripje naar Chamonix zat er helaas ook niet in. Gelukkig barst het in Amsterdam van de rotsen, keien en muren waar in deze supertechnische fleecetrui op gepaste afstand langs kon wandelen. Ik kwam snel tot de conclusie dat de R1 een perfecte midlayer was. In uitermate Alpiene weersomstandigheden (14 graden, zonnig en met een ligt briesje) kon ik met een katoenen t-shirt, de R1 en een dunne softshell uren achter elkaar buiten zijn. (Omdat ik zo’n grote neus heb, kost het voor mij extra lang om hem een beetje op te frissen). De R1 maakt gebruik van de allerlaatse Polartec technologie en ik heb eerlijk gezegd geen enkel idee hoe dat werkt. Maar het resultaat lijkt te zijn dat hij heel erg licht, heel erg ademend en verrassend warm. Dit zorgde ervoor dat ik op mijn flinke wandeltempo geen moment gezweten heb. En op het moment dat ik een geëxponeerde graat overschrijding moet doen over de Schellingwouderbrug, was het voldoende mijn dunne softshell aan te trekken om de wind buiten te houden, zodat de R1 zijn isolerende werking kon doen. Geloof me, je hebt nooit echt door de stad gewandeld als je deze trui niet aangehad hebt.

De R1 als wielrenkleding

Waar veel mensen bij de R1 aan lange tochten in Himalaya, of big walls in Yosemite denken, is hij ook erg geschikt als wielrenkledingstuk. Normaal fietste ik altijd in een plastic shirtje van de Lidl, maar de R1 laat duidelijk zien dat je voor een 20 keer zo hoge prijs een wel twee keer zo technisch kledingstuk in huis haalt. In de vroege ochtend, voor de zon je van buiten kan verwarmen met zijn gouden zonnestralen (al blijf je van binnen donker en koud) kan je de heerlijk zachte en warme hood aantrekken tot je een beetje opgewarmd bent. Extra voordeel is dat deze capuchon ook onder je fietshelm past, mocht je zo’n sukkel zijn die met een helm op fietst. (kans op steenslag lijkt me in de Hollandse polder toch best laag jongens!). De slim fit zorgt voor een lage luchtweerstand, waardoor je tijdens het sporten niet minder calorieën hoeft te verbranden dan nodig is. En als je dan goed opgewarmd bent, ademt de R1 zo goed dat je nauwelijks doorhebt dat je hem aanhebt. Alle andere wielrenners waren zo jaloers op mijn R1, dat ik wel meer dan 5 keer uitgescholden ben! Een verdubbeling ten opzichten van mijn normale outfit.

Invloed op klimprestaties

Gelukkig heb ik mijn huis ook een professioneel hangboard hangen, waar ik de invloed van de R1 op mijn klimprestaties goed kon meten. De setup was simpel, ik deed twee keer een max hang op mijn 2mm edge. De eerste set was met mijn oude Uniqlo fleecetrui (35 euro) en de tweede set was met mijn gloednieuwe R1 (160 euro). De resultaten waren verbijsterend! Uiteraard had ik verwacht dat ik met deze professionele trui sterker zou zijn, maar ik had niet kunnen weten dat het zoveel zou schelen. Als je onderstaande grafiek goed bekijkt, lijkt het of mijn max hang time direct gecorreleerd is met de prijs van de fleece trui die ik draag. Kort gezegd, het dragen van duurdere kleding maakt je echt een beter klimmer. Dus, de volgende keer dat je door de touwgroep onder je gevraagd wordt om ze je mogen inhalen, kijk dan naar hun kleding. Een simple schatting van de totaalprijs van hun kleding en die van jou geeft duidelijk aan welke touwgroep de betere klimmers heeft en welke dus de als eerste door mag klimmen.

Conclusie

Was deze fleece trui 160 euro waard? Nee, eigenlijk niet. Was deze fleece trui 100 euro waard? Misschien wel. De tijd zal het leren. Had ik deze fleecetrui echt nodig? Fysiek gezien niet, maar voor mijn mentale gezondheid was hij onmisbaar. Ik ben hier sowieso nog een hele week tevreden mee. En mocht de verveling toch weer hard toeslaan, dan ga ik gewoon op zoek naar een nieuwe tent. Zolang ik nog kan internetshoppen krijgt deze quarantaine mij niet klein.

Met kapitalistiche groet,

Miron de Ex-Matco

Disclaimer

Elk stukje is een mix tussen informatie, mijn mening en een (niet altijd even geslaagde) poging tot humor. Het is niet mijn bedoeling mensen te beledigen.

Verder ben ik geen instructeur. Ik ben een natuurkundige met meningen over materiaal. Ik heb enigzins het idee dat ik weet waar ik het over heb. Op ASAC-activiteiten (en daarbuiten) ben je altijd zelf verantwoordelijk voor je veiligheid. Luister altijd naar je instructeur. Die heeft er een diploma voor. Ik heb alleen een diploma in natuurkunde en een grote bek hebben.