Zoals je aan de titel misschien kan afleiden, ga ik er in deze column geen doekjes om winden. Iedere klimmer die tegenwoordig nog pof gebruikt is een poephoofd. Allemaal. Adam Ondra, Alex Honnold en die rare jongen in de boulderhal die je ongevraagd tips geeft terwijl hij naar je kont staart. Allemaal poephoofden. Er bestaat geen excuus voor. Het is een ethische en esthetische misdaad tegen de natuur en je mede-klimmers. En ik ga jullie precies uitleggen waarom, waarna jullie hopelijk met een beschaamd hoofd jullie zakjes met duivelspoeder voorgoed aan de wilgen hangen. Ik kan met trots zeggen dat ik al meer dan 2 jaar pofvrij ben, met nul impact op mijn klimniveau en een gigantische boost aan mijn geweten

Het is lelijk en smerig

Ik weet niet wat ons als klimmers bezielt om elke prachtig wand die de natuur ons geschonken heeft helemaal vol te smeren met lelijk wit poeder. Altijd wordt er maar gehamerd op respect voor de natuur, en het ‘leave no trace’ , maar zodra het tere ego van de machoklimmer in gevaar komt gaan al deze principes overboord. We kladden de bergen vol met graffiti van magnesium zonder een greintje schuldgevoel. Het is immers wat iedereen doet. Het is normaal. Maar wat zouden jullie ervan vinden als hardlopers pof onder hun schoenen zouden smeren. Met het argument dat ze meer grip op de grond zouden hebben. En als je klaagt over alle witte sporen in het bos, lachen ze het weg met: “Zodra het regent spoelt het toch weer weg?”. Dit is een wijdverspreide drogreden die ik graag het ‘banaanargument’ noem. Je kan een banaan zogenaamd overal weggooien, omdat hij uiteindelijk toch verrot. Wat mensen hierbij vergeten, is dat als de frequentie van bananengooiers hoger is dan de rottingstijd, dit betekent dat er altijd bananen zullen liggen. Net zoals de stoepen in Amsterdam altijd vol liggen met sigarettenpeuken, die pas na een jaar verrotten. En net zoals populaire klimwanden altijd ondergekalkt zullen zitten met pof.

En dan heb ik het nog niet eens over klimhallen gehad, waar elke greep verborgen zit onder een diepe laag egopoeder. Waar mensen hun handen volsmeren met pof, voordat ze de grepen überhaupt gevoeld hebben. Waar de enige normale reactie op een gladde, vol gepofte sloper lijkt te zijn om er nog meer pof bovenop te gooien. Het is zelfs zo erg geworden dat ik de routes in het USC in mijn hoofd een waardering lager geef als ze nog nieuw en schoon zijn, en een plusje erbovenop geef als de pof-parade eroverheen gemarcheerd heeft. Julle megalomane magnesium-maniakken geven alleen maar om jullie eigen prestatie en het is tijd om hier een einde aan te maken. En jullie hoeven er niets eens iets voor op te geven, want:

Magnesium werkt helemaal niet

Voordat ik jullie doodgooi met cijfers, grafieken en wetenschappelijk onderzoek, wil ik jullie bederven onder een lawine van anekdotisch bewijs. Denken jullie dat Walter Bonatti pof nodig had om zijn routes te klimmen? Of lees eens over Pat Littlejohn, befaamd lid van de Clean Hand Gang. Ik kan niet geloven dat het gebruik van pof het enige is wat tussen mij en een klimprestatie staat. Als ik lees over een blinde Engelsman die tradroutes voorklimt of deze man die na de amputatie van zijn rechterbeen de Nose beklom in minder dan een dag. Ik snap niet waar klimmers het gore lef vandaan halen om aan te nemen dat ze het recht hebben om de hele wand onder te smeren met pof, omdat het klimmen anders ’te moeilijk’ zou zijn en ze ‘last krijgen van zweethanden’. Klimmen gaat juist om de uitdaging. Dat is wat het zo’n mooie sport maakt. Jullie zijn als een zwaarverslaafde roker die volhoudt dat hij alleen kan ontspannen door het roken van een sigaret. Al die jaren dat jullie je handen hebben laten wennen aan het uitdrogen van pof, zorgen ervoor dat jullie handen alleen maar meer gaan zweten! Maar het is niet te laat om de vicieuze cirkel te doorbreken.

De wetenschap is er al lang over uit. Ik laat hier eerst maar eens wat quotes voor zichzelf spreken:

To date, no scientific research supports this practice; indeed, some evidence suggests that magnesium carbonate could decrease the coeýcient of friction.

We conclude that, to improve the coeýcient of friction in rock climbing, an eþort should be made to remove all particles of chalk; alternative methods for drying the fingers are preferable.

Het gebruiken van pof zorgt juist voor minder wrijving tussen je hand en rots. Ten eerste vult het fijne poeder al kleine onregelmatigheden van beiden oppervlakken, waardoor ze letterlijk minder ruw worden. Daarnaast zorgt het uitdrogen van de huid ervoor dat deze minder plooibaar wordt, waardoor de huid zich slechter om de structuur van de rots heen kan vormen, wat tot minder contactoppervlak leidt.

De enige reden dat je het idee hebt dat pof iets voor je doet is psychologisch. Dit is letterlijk de beschrijving van een verslaving. Fysiek gezien is het alleen maar slecht voor je, maar je houdt jezelf voor de gek! Jullie zijn niks meer dan een stelletje zielig junkies.

Tenslotte

Ik zou nog even kunnen doorgaan over de effecten van pof op je longen en je gezondheid Zie bijvoorbeeld:

Het lijkt me duidelijk dat poffen het nieuwe roken is. Je benadeelt niet alleen jezelf, maar ook de klimmers en de natuur om je heen. En dan hebben we het nog geen eens gehad over de milieuschade die ontstaat in de magnesium mijnen in China. Ik vind dat iedere klimmer de morele plicht heeft om deze kennis te hebben of te vergaren. ‘Wir haben es nicht gewusst” is geen excuus. En als je met deze kennis nog steeds besluit om pof te blijven gebruiken, dan ben je simpelweg een klootzak.

Maar wees niet getreurd. Het is nooit te laat om terug te keren naar het licht. Je kan je pof gewoon achterlaten. Je zult je vrijer voelen dan ooit. Met een gevoel van extase zul je herontdekken waar klimmen nu eigenlijk allemaal om draait.

Groetjes,

Miron de (ex?)-Matco

Disclaimer

Elk stukje is een mix tussen informatie, mijn mening en een (niet altijd even geslaagde) poging tot humor. Het is niet mijn bedoeling mensen te beledigen.

Verder ben ik geen instructeur. Ik ben een natuurkundige met meningen over materiaal. Ik heb enigzins het idee dat ik weet waar ik het over heb. Op ASAC-activiteiten (en daarbuiten) ben je altijd zelf verantwoordelijk voor je veiligheid. Luister altijd naar je instructeur. Die heeft er een diploma voor. Ik heb alleen een diploma in natuurkunde en een grote bek hebben.